"W kraju niewidzialnych kobiet"- Qanty A. Ahmed, recenzja

Namaste^^

Post pojawił by się kilka dni wcześniej, ale muszę przyznać, że grypa i solidna gorączka skutecznie wykluczyła mnie z dnia codziennego :/ No nic, to teraz przejdźmy do rzeczy, czyli do recenzji książki "W kraju niewidzialnych kobiet"- Qanty A. Ahmed

Tradycyjnie, garść informacji technicznych:

tytuł oryginału: In the Land of Invisible Women: A Female Doctor's Journey in the Saudi Kingdom

tłumaczenie: Elżbieta Krawczyk

wydawnictwo: Wielka Litera

rok wydania: styczeń 2013

ilość stron: 480

O czym jest książka?

Główną bohaterką, jest Qanta- samotna pani dr, pakistańskiego pochodzenia, mieszkająca w Nowym Yorku, której wygasła amerykańska wiza. Postanowiła przyjąć propozycję objęcia posady w szpitalu w Królestwie, nieświadoma tego, co ją czeka. Będąc muzułmanką, nie bała się zamieszkać w kraju tak mocno zislamizowanym, wręcz czuła podekscytowanie. Trzeba podkreślić, że nie była specjalnie religijna, jak do tej pory. Szybko zorientowała się, że bardzo różni się od mieszkańców Arabii, a zwłaszcza Saudyjek...Bardzo ciężko było jej odnaleźć się w nowej rzeczywistości, która nie mieściła się w głowie. W miejscu pracy była jedną z nielicznych kobiet na takim stanowisku, co za tym idzie nie zawsze była traktowana z należytym szacunkiem, co bardzo ją irytuje. Poznaje na szczęście życzliwych przyjaciół,którzy pomagają jej przetrwać, wprowadzając ją w realia saudyjskiego życia i tajniki islamu. Jednak swoistym katalizatorem jest dopiero odbycie pielgrzymki do Mekki- hadżdż, wówczas w lekarce zachodzi pewna zmiana.

W książce bardzo szeroko opisane są muzułmańskie zwyczaje/ rytuały/ modlitwy oraz przebieg całej pielgrzymki. Zdziwiłam się, że aż tak szczegółowe. Nie lada gratka dla osób, które interesują się kwestią religii. Nawet przytoczone wersety Koranu. Qanta zamieściła też wzmiankę o tym, jak powstało Królestwo, i jakie ma ono powiązania z duchowieństwem.  Opisuje mutawwę- policję religijną, ich działania, patrole, czy wreszcie powody, dla których działają. Ponad to w książce znajdziemy kwestie takiej jak: rozwody, mahr, prawa żony, poligamia, wesela będące przy okazji okazją do zaprezentowania sie ewentualnym przyszłym teściowym. Wciąż niezmiennym w społeczeństwie pozostaje temat honoru, wizerunku prawego muzułmanina, którego tak zaciekle bronią. Jednak należy tutaj powiedzieć, że zwraca uwagę na to , że to dzięki mężczyznom o liberalnych poglądach, kobiety mogą zajść dalej, i często to właśnie tacy mężczyźni są...feministami ;) Autorka wspomina przypadki poszczególnych pacjentów, przyjaciół i ich światopogląd. Nie wszystkie przyjaźnie przetrwały, zwłaszcza wydarzenie 11 września poróżniło Qantę ze znajomymi, podobnie jak antysemityzm, głęboko zakorzeniony w społeczeństwie. To także piękna opowieść, o odnalezieniu Boga w swoim życiu, Ahmed dużo mówi o zasłanianiu się kobiet, o tym jak one do tego podchodzą, jak i o samej kobiecości. W ogóle muszę powiedzieć, że bardzo mocno zwraca uwagę na kobiecą urodę. 

Wrażenia:

Książka podzielona jest na krótkie rozdziały, co ja osobiście bardzo lubię. Czyta się szybko. Pisana jest ładnym językiem. Bardzo podobało mi się, że arabskie wtrącenia są dobrze wytłumaczone, mało tego, napisane fonetycznie, na  końcu znajdują się też krótkie przypisy. To co podobało mi się najmniej, to zwracanie dużej uwagi na wymienianie z nazwy marki biżuterii, ubrań czy butów.

Czy i komu polecam:

Z pewnością przypadnie do gustu osobom, które interesują się islamem czy życiem w Arabii Saudyjskiej. Jest to zgrabnie napisana opowieść, na kanwie wspomnień autorki, jej życia, pracy w kraju, gdzie rządzi prawo szariatu, jej przystosowania się do lokalnych obyczajów, i wreszcie o tym, jak odnalazła w sobie wiarę i postanowiła wdrożyć ją w życie.

Opinia

7/ 10⭐

               

                    Za możliwość przeczytania książki, dziękuje Wydawnictwu Wielka Litera,

                                      co nie ma wpływu na moją subiektywną opinię

P.S.

Z czym kojarzy się Wam Arabia Saudyjska? Czytacie książki o takiej tematyce?

Interesujecie się czemu jest tak a nie inaczej, w krajach muzułmańskich..?

Pozdrawiam :)