...a miłość przyjdzie po ślubie... czyli o małżeństwach aranżowanych

Namaste ^^

Dziś zajmę się dość kontrowersyjnym tematem, a mianowicie małżeństwem aranżowanym.

Postaram się opisać jak to wszystko wygląda, i czy na prawdę jest to taka zła idea sama w sobie..?

Indian wedding 

  

Zacznijmy od tego, że Indie to przede wszystkim jedna wielka tradycja.

Mimo mozaiki wyznań, statusu społecznego, kast to niezmienna pozostaje rola rodziny. To nie tylko podstawowa komórka społeczna ale przede wszystkim często kilka pokoleń osób które mieszkają w jednym domu i są ze sobą związani niesamowicie silną więzią. Rodzina jest świętością. Zatem przyjęcie obcej osoby w swoje progi to wielkie wydarzenie, i najlepiej by było żeby wybór ten był starannie przemyślany, co ma zapewnić właśnie aranżowanie małżeństw.

Gdzie to wszystko ma swoje źródła?

Jak było kiedyś?

Ano dawniej było tak, że niedługo po narodzeniu dziecka rozpoczynano już szukać a nie rzadko przyobiecywać odpowiedniego kandydata. Ogólnie rzecz biorąc, nie było to wcale łatwe zadanie dla rodziny, trzeba było wziąć pod uwagę wiele czynników m.in. od pochodzenia poprzez status materialny

aż do horoskopów. Należy podkreślić, że małżeństwo w Indiach nie jest tylko zwieńczeniem związku dwóch kochających się osób ale głównie połączeniem dwóch rodów.

Z resztą uważa się tam, że małżeństwa układane są w niebie, toteż raczej się nie dyskutowało z wyborem.

Indian wedding

Cofnijmy się jeszcze dalej, dawno temu na porządku dziennym było wydawanie za mąż 12-14 letnich dziewczynek za partnerów znacznie starszych, minimum 5 lat ale zdarzało się, że młoda para przypominała raczej dziadka z wnuczką niż małżeństwo. Aha, porządek taki ustalili bramini, albowiem im niższy wiek zamążpójścia tym lepiej, bo wtedy małżonka od razu otrzyma wychowanie takie, jakiego życzyłby sobie mąż a także miało to zapobiec utracie dziewictwa dziewczyny przed wstąpieniem w związek małżeński jak i w progi męża.Wymagano, by owdowiała kobieta podążyła na stos pogrzebowy za nieodżałowanym mężem, stąd zwyczaj sati, o którym na pewno jeszcze napiszę.

Dobrze, że te czasy minęły. Co prawda zdarza się, że dziewczyny wychodzą za mąż młodo, ale raczej nie młodsze niż 15-16 lat i jeśli już ma to miejsce, to na wsiach, gdzie tradycje plemienne są czymś naturalnym.

Dodam jeszcze tylko, że panny nie są zachwycone zbyt długim ociąganiem się w tej kwestii, gdyż staropanieństwo jest bardzo źle widziane a niezamężne kobiety spychane są poza margines społeczeństwa.

Dobrze, zostawmy już te przykre zwyczaje i wróćmy do teraźniejszości.

Jak jest dziś?

W sumie idea ustawianego małżeństwa niewiele się zmieniła, jedynie warunki. Aczkolwiek na bardziej korzystne no i w końcu narzeczeństwo ma coś do powiedzenia, tym samym przysparzając swoim rodzinom więcej pracy i komplikując im ten obowiązek:) Przynależności do danego społeczeństwa, w którym żyją, generuje to, na ile mogą podejmować samodzielnie decyzję.

Indian bride & groom  

Jak wygląda proces szukania żony/ męża, całe to swatanie?

Zanim wybierze się tę właściwą osobę, trwają narady rodzinne, podczas których porównuje się i rozważa kastę, sytuacje materialną, charakter młodych, ich stosunek do rodziców a nawet do służby a nawet wywiad środowiskowy n/t przyszłej teściowej, nie oszukujmy się, że ona będzie odgrywać sporą rolę w życiu rodziny, bynajmniej na początku małżeństwa.Oprócz wywiadów wśród rodziny i znajomych, wynajmuje się swata, czy korzystanie z usług biur matrymonialnych, swoją drogą prężnie rozwijająca się instytucja w Indiach;)przegląda się także ogłoszenia matrymonialne w internecie, aż się roi od portali matrymonialnych.

   Po wstępnych negocjacjach rodziców młodzi oglądają swoje zdjęcia. Jeśli akceptują nawzajem swój wygląd, dochodzi do spotkania i następuje coś na kształt naszych zaręczyn, a rodziny wymieniają się podarkami.O uczucia natomiast nikt nie pyta. Zdarza się też, że zamiast tego wymieniane są fotografie i opinie rodziny. Na miłość przyjdzie pora. Przed ślubem młodzi mogą liczyć tylko na sporadyczne spotkania na kawie czy w centrum handlowym. Poznają się po ślubie póki co, liczy się wzajemny szacunek, wspólna gotowość do zawarcia związku małżeńskiego, zgodność charakterów i hierarchia wyznawanych zasad. Potrzeba stabilności, stałości oto fundament kojarzonych małżeństw, nie ma tu miejsca na romantyczną miłość. Choć dzięki starannemu wyselekcjonowaniu można tworzyć bardzo udany związek a młodzi mają szczęście jeśli przypadną sobie dodatkowo do gustu.

W tego typu związkach priorytetem jest zastanowienie się nad konsekwencjami wynikającymi ze wspólnego życia. To proces długofalowy.

Indian bride

Skąd stwierdzenie, że miłość przychodzi po ślubie?

To w sumie nie głupie tłumaczenie, a mianowicie zanim podejmie się decyzję o organizowaniu ślubu, konfrontuje się wzajemne oczekiwania, zainteresowania pod kątem zgodności charakterów itp.Co pozwoli stworzyć w przyszłości nic porozumienia,  po czym w końcu doprowadzi do głębszych uczuć, miłości.

To wszystko pozwala poniekąd uniknąć ewentualnych rozczarowań z nieudanych randek w ciemno czy spotkania z kimś z tej drugiej strony monitora. Zapewne jest to wygodne ale czy to nie jest droga po najmniejszej linii oporu..? Dla nas Europejczyków to jest nie do pomyślenia ale jednak tam, daleko w Indiach ten system się sprawdza. Mało tego, młodzi Indusi, często zajęci własną karierą, sami proszą rodzinę o pomoc w znalezieniu drugiej połówki. Kontynuują oni poszukiwania, aż sami zainteresowani będą usatysfakcjonowani.

Indian bride & groom

W czym tkwi sekret powodzenia tej dawnej tradycji?

Odpowiedź jest bardzo prosta, społeczeństwo indyjskie jest niebywale zróżnicowane i to chyba pod każdym możliwym względem, a co za tym idzie, odnalezienie tej właściwej osoby zajęło by lata, a jak wiadomo czas ma znaczenie..zwłaszcza dla kobiet.

Sikh bride & groom

Pozostaje jeszcze jedno pytanie, co z małżeństwami z czystej miłości? Biorąc pod uwagę przynależność do kasty czy wyznanie? Wszystko jest w rękach starszyzny rodziny, to do nich należy końcowa decyzja w takim przypadku, ale dlaczego? Zadajemy sobie pytanie, przecież młodzi wyręczyli ich z obowiązku a także przypadli sobie do gustu, dogadują się ze sobą. Szkopuł w tym, że małżeństwo to umowa pomiędzy dwoma rodzinami, często wiąże się ze zmianami w życiu, np zmianą statusu społecznego. To jest najważniejsze, a nie romantyczna miłość rodem z filmów bollywoodzkich ;) Kiedy taka para mimo wszystko decyduje się postąpić wbrew decyzji rodziny często wiąże się to z potępieniem społecznym czy nawet zerwaniem kontaktów rodzinnych.

Indian bride & groom

Na koniec jeszcze jedna ważna rzecz, posag.

Posag jest dawany do dziś ale głównie na wsiach, gdzie zamierzchłe tradycje wciąż są mocno respektowane. Natomiast najczęściej wtedy gdy rodzina planuje przenieść się np do miasta, to wtedy biorą jeśli nie wprost to pośrednio w postaci mebli czy wyposażenia panny młodej gdy ta przenosi się do domu męża.

W dzisiejszych czasach często jest tak, że pan młody nie chce przyjąć żadnego posagu od rodziny panny

młodej, nawet w postaci prezentów ślubnych, przyjmowanie posagu nie jest niczym szlachetnym.

Ale żeby było ciekawiej, czasem dziewczyna zwraca uwagę swojemu narzeczonemu, że nie wypada odmawiać prezentów od jej rodziny, toteż wtedy może on sobie zażyczyć, czego tylko zapragnie choćby coś z elektroniki. Nota bene, posag jest oficjalnie zakazany od 1947 roku aczkolwiek wielu ludzi nie potrafi zrezygnować z tej  tradycji.

Uff, mam nadzieję, że zawarłam najistotniejsze informacje n/t ustawianych małżeństw.

bride & groom

Jak Wy odnosicie się do tej tradycji? Czy Waszym zdaniem to wyzuta z uczuć umowa pomiędzy rodzinami, czy ułatwienie dla młodych, którzy nie chcą grać w loterię, w poszukiwaniu kandydatów na towarzysza życia i wolą postawić na sprawdzony sposób, ufając, że najbliżsi dokonają wyboru za nich? Tylko czy to naprawdę tak powinno wyglądać..?
Pozdrawiam^^